Na co mi to wszystko ???
W chwili obecnej zawiesiłam się w czarnej chmurze , ma głowa w niej tkwi i nic mądrego ani pozytywnego do glowy mi nie przychodzi.
Jedynie moja rodzinka ..moj Krzyś i Szymek..(właśnie dla nich mi czasu brakuje...)
resztę spowiło zwątpienie
choć właśnie karteczki miłosne robię...
jakoś sens zgubiłam
ja za dużo wzięłam na siebie
zazdroszczę kotu
miłego dla Was dnia !
Nie ma co się porównywać do kota ;) Zauważyłam, że dużo osób ma takie zwątpienia po dwóch latach prowadzenia bloga albo całkiem go porzuca, czyżby jakieś złe fatum? Pewnie zimowa aura też robi swoje ;) Ale widząc znajomych (nie tylko artystów) takie wątpliwości zawsze przechodzą, wystarczy im chwila wytchnienia od wszystkiego - urlop, wyjazd, wycieczka, chwile z rodziną.
OdpowiedzUsuńTak myślę , ze jakiś mały odpoczynek od tego wszystkiego byłby potrzebny. jakiś rodzinny wypad? albo wyjście z koleżanką na kawcie do ulubionej cukierni.... dobry deser powinien pomóc :) . A no i wypad do szmatexu kochana to też dobry pomysł . A tak poważnie to chyba ta pogoda , ta aura mało sprzyjająca...już dni są dłuższe...idzie wiosna a wraz z nią NOWE perspektywy. Głowa do góry!
OdpowiedzUsuńmnie też nachodzą takie chwile, ale to tylko chwile i zawsze mijają, trzymaj się cieplutko:))
OdpowiedzUsuńAle ta niemoc taka ogolna czy tylko do blogowania ? Bo ja tez tak czasami mam , ze zmeczenie i monotonia dnia codziennego wcale nie napawaja mnie do jakis wyzszych celow , a pytanie,, po co '' brzeczy mi nad glowa . Bo pozatym , ze mowimy soebie ze robimy wszystko w jakims celu - to mnostwo jest rzeczy , ktore wlasnie robimy bez celu . Ale wiesz, one teraz przynosza radosc, tylko czasami maja opozniony zaplon. Wiec wez oddech, odpocznij - od wszystkiego . Rob tylko to na co masz ochote. A reszta sama wroci , po woli - ale wroci. Trzymam kciuki . Ania
OdpowiedzUsuńEch! Też mam kumulację negatywną, jak wiesz zresztą... Czuję się jakbym stała na jakiejś krawędzi i nie wiem czy się cofnąć czy zrobić krok do przodu... Grrrrrrrrr!
OdpowiedzUsuńA kotu memu zazdroszczę już od dawna. Ostatnio oglądałam z Julą Garfielda i konkluzja była bardzo oczywista - ludzie to sługi kotów ;-) Kurczę! no coś w tym jest :-)
A tak serio - odpuść troszkę, świat się nie zawali - zobaczysz :-)
Człowiek to nie robot - i odpocząć musi... zaserwuj sobie chwilę oddechu, podładuj akumulatory... a wena sama nadejdzie :) coś Cię zainspiruje, zaciekawi i zacznie się od nowa :)
OdpowiedzUsuńa koty bardzo lubię :)
Olu na swoju chwile zwatpienia , ogladam to i patrze i mysle...pozytywnie! Tak wlasnie jest
OdpowiedzUsuńhttp://demotywatory.pl/4263584
Do tego czytam list od Ciebie..
Chyba większość tak ma,nawet po ilości komentarzy na blogu widzę,że to trend ogólny,ale ja składam winę na aurę zimową,może dlatego,że jej nie lubię.Dla mnie na chandrę dobrze robi babski wieczór,pośmiać się,poplotkować,parę godzin nie myśleć o przyziemnych sprawach i z nadzieją czekać wiosny,pozdrawiam
OdpowiedzUsuńOlu, rozumiem cie szczerze...więc miłość ci prawdziwą wysyłam i przytulam mocno:) Dasz radę!
OdpowiedzUsuńOlu, a ja jak to ja - konkretami sypnęłam Ci w mailu, które podsumować mogę zdaniem - na chwile zastrajkuj, potem jak odpoczniesz - spisz na kartce co i jak i.....do roboty:) Buuuuziak:)
OdpowiedzUsuńWydaje mi się, że to taki sprany czas...ja również nie mogę się jakoś odnaleźć...gonię, z czymś, za czym nie muszę , udowadniam sobie, że potrafię i mogę, a potem padam na twarz i zastanawiam się po co?
OdpowiedzUsuńOleńka minie ten czas i wszystko ruszy z powrotem na właściwe tory, tylko musimy przetrwać ten zły czas...
sklepik piękny, blog przy sklepiku rozwija się...Twój zakątek też klimatyczny...Kobieto jesteś skałą, a skała jak opoka nie skruszy się przed byle zwątpieniem...
Buziaki:)